ما در خانه علی(ع) می رویم، یا او به در خانه ما می آید؟

🔸مسلم بن عقیل نائب امام ، شمارا در کوفه می بیند می گوید: سلاح بردار بیا کمک، قطعا به او نمی گوییم با چه مقدار حقوق؟
🔸اگر ابن زیاد چند کوچه آنطرفتر استخدام با حقوق عالی داشته باشد ، بدیهی است به او نمی پیوندیم.
در کوفه نشسته ایم ، خبر های جست و گریخته ای آمده که امام حسین(ع) به نزدیک شهر رسیده اند ولی سپاه ابن زیاد راهشان را بسته ، نمی گذارد وارد کوفه شوند.
🔸آیا بازهم شب راحت می خوابیم؟ یا سلاح بر می داریم ، در تاریکی شب، اطراف کوفه دنبال یک رخنه میان سربازان ابن زیاد می گردیم تا محاصره را شکسته ، از شهر خارج شده ، به امام بپیوندیم؟
🔸چرا بعضی از ما وقتی که توفیق خدمت داریم ، وقتی که لازم نیست محاصره بشکنیم و به سختی به امام برسیم ، وقتی که جبهه انقلاب در محاصره کامل نیست و جهاد، راحت تر و کم هزینه تر است، به صحنه نمی آییم ؟!
🔸چرا بعضی ها در گرماگرم شبیخون ، بازهم اگر برای جهاد فرهنگی بخواهند قدمی بردارند در قبال وجه است؟
🔸جالب است که می گویند اسب حضرت عباس هم کاه و جو می خواهد، اگر این مقدار بدهید می آییم ، ولی توجه نمی کنند حضرت عباس، تأمین خوراک اسبش را شرط حضور برای یاری قرار نداد، این خداست که جهادگران را گرسنه نخواهد گذاشت.
🔸به راستی آیا منتظریم علی(ع) و فاطمه(س) در کوچه های مدینه برای درخواست کمک به در منزل ما بیایند؟!
✔️کانال تبیین تاریخ @tarikhye
شماره ردیف: 826

744- خاطراتی از زندگی شیخ عباس قمی/ بخش یک:

زندگی شیخ عباس قمی(نویسنده کتاب مفاتیح) بسیار ساده و از حدّ زندگی یک عالم عادی هم پایین تر بود.

لباسش یک قبای کرباس بسیار نظیف، معطر و تمیز بود.

هیچ گاه در فکر لباس های مرغوب نبود. فرش خانه اش گلیم بود.از سهم امام استفاده نمی کرد .

می گفت: من اهلیت ندارم از آن استفاده کنم.
منبع: کتاب از تبار محدثان: ویژه زندگی شیخ عباس قمی (ره)

•┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•