🌿نمونه یک بانوی سعادتمند ، حضرت فاطمه(س) است، او از آن زنانی نیست که محیط خانه را کوچک شمارد ، بلکه خانه را دانشگاهی برای فرزندان می داند، که دو استاد دارد، زن و شوهر، خانه در دیدگاه ایشان، کارخانه بزرگ انسان سازى و محلی برای آموختن درس درست زیستن است.
🌿حضرت زهرا(درود خدا بر ایشان باد) مى داند که تربیت شدگان این مدرسه، هر درسى را که در اینجا بیاموزند ، در میدان بزرگ اجتماع به مرحله ظهور می رسانند ، حضرت زهرا(س) از زن بودن احساس حقارت و کوچکى نمى کند و مقام زن را بلند مى داند، افتخار می کند که دستگاه آفرینش، تربیت فرزند را که جزء سنگین ترین مسؤلیت هاست به دوش او نهاده است.
🌿باید اعتراف کنیم که جزئیات روش خانه داری ایشان براى ما بیان نشده . زیرا مسلمانان آن عصر براى ثبت شیوه تربیتى بزرگان، وقت نگذاشتند و رفتار امام على(ع) و حضرت فاطمه (س) با فرزندانشان را در تاریخ ننوشتند. اما خروجی های این دانشگاه، گواه بر کیفیت کار آنهاست.
🌿اساس کار ایشان بر این پایه استوار بود که کودک ببیند در خانه، حقوق افراد مراعات مى شود، در این صورت خواهد فهمید که در اجتماع هم باید حق دیگران را محترم شمرد. اما اگر در خانه، هرج و مرج بود یا از مادر خبری نبود و فرزندان رها بودند، بی مسؤلیتی در فکر او شکل می گیرد.
🌿این بخشی از رموز جهاد زن است که احساس نیاز به آن هر روز بیشتر و بیشتر می شود.
▪️🌿▪️🌿▪️🌿▪️🌿▪️