«به مناسبت ایام شهادت امام علی علیه السلام»
روش برخورد با پدیده فرار در حکومت امیرالمؤمنین چگونه بود؟
نگاه امام به موضوع فرار از چه زاویه ای بود؟
در نامه امام علی (ع) به سهل بن حنیف (فرماندار مدینه) می خوانیم:
(پـس از یـاد خـدا و درود! بـه مـن خبر رسیده که گروهى از مردم مدینه به سوى معاویه گـریـختند، مبادا براى از دست دادن آنان ، و قطع شدن کمک و یاریشان افسوس بخورى ! که این فرار براى گمراهیشان ، و نجات تو از رنج آنان کافى است ، آنان از حق و هدایت گریختند، و به سوى کوردلى و جهالت شتافتند.
آنـان دنـیا پرستانى هستند که به آن روى آوردند، عدالت را شـناختند و دیدند و دانستند که همه مردم در نزد ما یکسانند، پس به سوى انحصار طلبى گریختند، دور باشند از رحمت حق ، ... همانا آرزومندیم تا در ایـن جـریـان ، خـدا سـختى ها را بر ما آسان و مشکلات را هموار فرماید. ان شاءاللّه ، با درود.)
منبع: نامه 70 نهج البلاغه