🔸روزی در منزل هوشنگ انصاری دعوت داشتیم، آرام که تازه سناتور شده بود پرسید چرا دولت ایران در مذاکرات سیاسی با همسایگان خود در قرار دادها ناچار می شود همواره گذشت کند و همیشه ما بازنده ایم. مثل رودخانه هیرمند با افغانها که زور می گویند و با شوروی که ناچار برای پس گرفتن طلاهای خودمان که آنجا امانت بود از مقداری اراضی جزیره فیروزه در بحر خزر صرف نظر کردیم در مورد ترک ها و عراقی ها هم همین طور.
🔹همه سکوت کردند ، من گفتم چون غالب ایرانی ها به مناصب خود چسبیده اند و حاضر نیستند صریح بگویند خلاف مصالح کشور امضا نمی کنند. خارجی ها خصوصیات اخلاقی مارا درک کرده بودند می دانستند اگر مقاومت کنند از جانب مقامات بالاتر به هیأت ایرانی دستور داده می شود کوتاه بیایند.
🔸یک روز ادلای استیونسن سفیر دایم آمریکا در سازمان ملل هنگام صرف قهوه با دکتر مهدی وکیل که سفیر دایم ایران در سازمان ملل بود گفته بود: شماایرانی ها در مذاکرات با ما غالبا تسلیم می شوید. اگر برای خفظ منافع کشورتان مشت روی میز بکوبید و بگویید نه ، هیچ طوری نمی شود و ما ناچار راه خانه خودمان را می گیریم و بر می گردیم.
✔️منبع: کتاب در کریدورهای وزارت خارجه چه خبر نوشته: مجید مهران//ص472
@tarikhye